Κυριακή 29 Ιουνίου 2014
Γενέθλια Γη****ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ: ΦΡΟΝΤΖΟΥ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Γενέθλια Γη****ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ: ΦΡΟΝΤΖΟΥ ΠΟΛΙΤΕΙΑ: Φρόντζου Πολιτεία Με ιστορία που µας γυρίζει πίσω στο '60 (το 1964 χτίστηκε εδώ το τουριστικό περίπτερο), η Φρόντζου Πολιτεία ...
ΦΡΟΝΤΖΟΥ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Φρόντζου Πολιτεία
Με ιστορία που µας γυρίζει πίσω στο '60 (το 1964 χτίστηκε εδώ το τουριστικό περίπτερο), η Φρόντζου Πολιτεία
-όνοµα που πήρε από τον εµπνευστή της- συνεχίζει να αποτελεί σηµείο αναφοράς για κάθε επισκέπτη! Στη συγκεκριµένη περίπτωση δεν µιλάµε για ένα απλό ξενοδοχείο, αλλά για µια ολόκληρη... Πολιτεία! Με δυνατό της χαρτί τη δυνατή θέα στη λίµνη Παµβώτιδα, µια στάση εδώ θεωρείται απλώς επιβεβληµένη. Με σεβασµό στην τοπική αρχιτεκτονική, οι χώροι ανακαινίστηκαν πλήρως το 2005, διατηρώντας ωστόσο τα έντονα, εµπνευσµένα από την ελληνική ύπαιθρο χρώµατα, τα χειροποίητα έπιπλα και τα ζαγορίσια τζάκια. Εκτός από το χαρακτηριστικό µοναστηριακού στυλ κτήριο, που µετατράπηκε σε ένα υπέροχο πολυτελές ξενοδοχείο µε 12 δωµάτια (8 δίκλινα και 4 σουίτες) και ανέσεις που καλύπτουν και τους πιο απαιτητικούς, διαθέτει ένα µοντέρνο cafe, ένα φηµισµένο εστιατόριο και ένα γραφικό καφενείο! Όλα τους µαζί και το καθένα ξεχωριστά συνιστούν επαρκείς λόγους για να ανηφορίσουµε µέχρι το λόφο της Αγ. Τριάδας! Σε ένα εκλεπτυσµένο περιβάλλον, µε έντονα τα παραδοσιακά στοιχεία στη διακόσµηση, µπορούµε να γευτούµε αυθεντική ελληνική κουζίνα (πιάτα όπως χοιρινό πρασοσέληνο, κόκορα κρασάτο, κατσικάκι µε τσουκνίδες), πάντα µέσα από τη δηµιουργική µατιά του σεφ Βασίλη Παπαγιάννη. Μust όµως, ακόµα και για τους ντόπιους, θεωρείται το µοντέρνο του cafe, στο οποίο ερχόµαστε όχι µόνο για ροφήµατα, αλλά και για να συνοδεύσουµε το τσιπουράκι µας µε πάνω από 30 γευστικές προτάσεις (ξεχωρίζουν η ποικιλία από λουκάνικα και τα γεµιστά µανιτάρια, ενώ και η χειροποίητη πίτσα θεωρείται must). Για κάποιον τώρα που έχει χορτάσει τη µαγευτική θέα, προτείνω να κινηθεί κατευθείαν στο παραδοσιακό καφενείο. Εκεί δίπλα στο τζάκι, σερβίρεται καφές, τσάι, σαλέπι αλλά και ευφάνταστοι µεζέδες, όπως προβατίνα, φέτα σαγανάκι µε ρίγανη και πρασοκιµαδόπιτα. Στον ίδιο χώρο ξεχωρίζει το εκθετήριο απ' όπου µπορούµε να προµηθευτούµε µεγάλη γκάµα σε προϊόντα από µικρούς ντόπιους παραγωγούς.
Γενέθλια Γη****ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ: Ε. Η. Μ. ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
Γενέθλια Γη****ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ: Ε. Η. Μ. ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ: Η Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών (Ε.Η.Μ.) ιδρύθηκε το 1953. Είναι σωματείο πνευματικού, φιλανθρωπικού και κοινωφελούς σκοπού, μη κερδοσκο...
Γενέθλια Γη****ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ: Ε. Η. Μ. ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
Γενέθλια Γη****ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ: Ε. Η. Μ. ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ: Η Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών (Ε.Η.Μ.) ιδρύθηκε το 1953. Είναι σωματείο πνευματικού, φιλανθρωπικού και κοινωφελούς σκοπού, μη κερδοσκο...
Ε. Η. Μ. ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
Η Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών (Ε.Η.Μ.) ιδρύθηκε το 1953. Είναι σωματείο πνευματικού, φιλανθρωπικού και κοινωφελούς σκοπού, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Αποβλέπει στην ανέλιξη του Ηπειρωτικού χώρου και στην άνοδο της πνευματικής και πολιτιστικής στάθμης, συνεπώς και του βιοτικού επιπέδου του Ηπειρωτικού λαού. Με το πέρας του β΄ παγκοσμίου πολέμου και του καταστροφικού εμφυλίου, που ακολούθησε, υπήρξε κοινωνική και ιστορική αναγκαιότητα για πολιτιστική άνθηση της Ηπείρου, αντάξια της παράδοσης που κληρονόμησε. Έτσι αποφασίστηκε από πνευματικούς ανθρώπους της εποχής, με πρωτεργάτη τον Κ. Φρόντζο, η ίδρυση της Ε.Η.Μ. με καταστατικό που βασίστηκε, κατά κύριο λόγο στο περιεχόμενο του καταστατικού της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Το καταστατικό εγκρίθηκε με την αριθ. 231/25.7.1953 απόφαση του Πρωτοδικείου Ιωαννίνων. Με την πάροδο των ετών προέκυψε η ανάγκη τροποποιήσεων αυτού του καταστατικού. Σήμερα λοιπόν η Ε.Η.Μ. λειτουργεί με βάση το τροποποιημένο καταστατικό που καταχωρήθηκε στο Πρωτοδικείο Ιωαννίνων με αρ. 265/2.5.2013.
Κάτι γιά τό οποίο δικαιούται νά υπερηφανεύεται ιδιαίτερα ή Ήπειρος, είναι ή αρετή της εύποιΐας. Ζυμωμένη μέ τη φύση τοϋ Ηπειρώτη, κληρονομούμενη κάθε φορά στους απογόνους, δημιούργησε σάν πράξη ξεχωριστό κεφάλαιο στό πλαίσιο της νεοελληνικής Ιστορίας. Μεγάλοι καί μικροί, ανώνυμοι καί επώνυμοι Ηπειρώτες, υπακούοντας σέ κάποια μυστική ώθηση, αφιέρωσαν τόν εαυτό τους στην υπηρεσία της εθνότητας καί τοϋ κοινωνικού συνόλου. Σέ μιά προσπάθεια όπως αυτή της ΕΗΜ, πού επεδίωκε εθνικές, πολιτιστικές καί κοινωνικές ανατάσεις, ήταν αδύνατο νά μή συμπαρασταθεί ή ψυχή τοϋ Ηπειρώτη. "Ετσι, ανάμεσα στίς μικρές ή μεγάλες προσφορές, πού επισημαίνονται ώς εκδηλώσεις ενταγμένες στην ατμόσφαιρα τοϋ Ήπειρωτισμοϋ, ξεχωρίζουν καί χειρονομίες πού φέρνουν έκδηλα τά χαρακτηριστικά της Ηπειρωτικής εύποιίας. Τό Διοικητικό Συμβούλιο, αναφερόμενο στίς περιπτώσεις αυτές, διαπίστωνε τή συνέχιση τής μεγάλης αυτής παράδοσης καί υπογράμμιζε τά ποιοτικά στοιχεία της. "Ετσι, όταν ανακήρυσσε Μεγάλο ευεργέτη τόν αείμνηστο Κωνσταντίνο Κα-τσάρη γιά τήν προσφορά 300.000 δρχ., σημείωνε (Πρακτικό 112/1962): «Θεωρεί τήν προσφοράν ταυτην ώς έμ-ττρακτον έκδήλωσιν των πηγαίων αισθημάτων εύποιΐας τοΰ άξιοτίμου κ. Κωνσταντίνου Κατσαρή καί τοϋ εντόνου διαφέροντος του διά τήν ττνευματικήν καί ττολιτιστικήν ά-νοδον τής ιδιαιτέρας μας πατρίδος Ηπείρου καί ώς συγκεκριμένην έκφρασιν των προγονικών αρετών του, αϊτινες δύνανται νά προσδιορίσουν τήν πορείαν τής προσωπικότητας του είς τά πεδία των μεγάλων εξ Ηπείρου όρμηθέντων ευεργετών τοϋ "Εθνους [....] Συγ-χαίρει τούτον, διότι εν τω προσώπω του εκφράζεται πλήρως καί σήμερον ή διά μέσου των αιώνων εύεργετικώς ακτινοβολούσα προσωπικότης τού Ήπειρώτου Έλληνος Άνθρωπου...» Τό πιό συγκινητικό στην περίπτωση αυτή είναι πώς κι άλλοι "Ελληνες, πού πίστεψαν στους σκοπούς τής «'Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών», θαύμασαν τά επιτεύγματα της καί συγκινήθηκαν από τόν ίεραποστολισμό της, έσπευσαν νά μιμηθούν τους Ηπειρώτες καί νά ενισχύσουν τό έργο της. Ή ΕΗΜ κάθε φορά εξέφραζε τίς ευχαριστίες προς όλους, όσοι τήν ενίσχυσαν ηθικά καί υλικά στην ανοδική πορεία της. Οι υλικοί ενισχυτές τής ΕΗΜ, πού δικαιούνται, σύμφωνα μέ τό Καταστατικό, τόν τίτλο τοϋ Δωρητή καί Ευεργέτη είναι οι έξης ώς τό 1971: 1. Αγαθοεργά Καταστήματα Πόλεως Ιωαννίνων. — 2. Δήμος Ίωαννιτών. — 3. Δήμος Μετσόβου. — 4. Εταιρεία «Δομική». - 5. "Εταιρεία Κεραμεικής «LANGENTHAL». - 6. Εταιρεία «Κ. ΝΑΣΗΣ». — 7. Εταιρεία Σιγαρέττων «ΠΑ-ΠΑΣΤΡΑΤΟΣ». — 8. Εταιρεία Τσιμέντων «ΤΙΤΑΝ». — 9. Εταιρεία Τσιμέντων «ΗΡΑΚΛΗΣ». - 10. Τράπεζα τής Ελλάδος, Υποκατάστημα Ιωαννίνων. — 11. Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία Αθηνών. — 12. Εταιρεία Άγγελίδης-Πράσσος. — 13. Αγγελίδης Αθανάσιος. — 14. Άρα-βαντινοϋ Καλλιόπη. — 15. Αράπη Φρόσω. — 16. Βαζούκης Απόστολος. — 17. Βέλλιος Παναγιώτης. — 18. Γκού-βελος Απόστολος. — 19. Δάνου Ειρήνη. — 20. Δάνος Γεώργιος. — 21. Δάνος Δημήτριος. - 22. Δευτεραιου Μερόπη. — 23. Δευτεραιου "Ελλη. — 24. Δήμου Ιωάννης. — 25. Δρόσος Γεώργιος. — 26. Εύαγγελίδου Αθηνά. — 27. Καζαντζή Αλεξάνδρα. — 28. Καζαντζή Αήδα. — 29. Καλογεράκης Εμμανουήλ. - 30. Καμπέρης Ιωάννης. — 31. Κανελλόπουλος Αλέξανδρος. — 31α. Καξίρας-Καλογιάννης. — 32. Κατσαρής Κων/νος. — 33. Μαντζίκας Ελευθέριος. — 34. Μάντζιος Κων/νος. — 35. Μαρτίνης Γεώργιος. — 36. Μηλιώνη Όλγα. — 37. Μπόγκας Ευάγγελος. — 38. Παγώ-νης Θεόφραστος. — 39. Παντελεήμων, Μητροπολίτης Αργυροκάστρου. — 40. Παπαβρανούσης Ευστάθιος. — 41. Παπανικολάου Αδελφοί. — 42. Παπα-χαρίση-Πάλλη Αθηνά. — 43. Πολυ-ζώης Ηλίας. — 44. Ρόζος Βασίλειος. — 45. Σαλαμάγκα Ηλέκτρα. — 46. Σιάρ-κας Παναγιώτης. — 47. Σϊόντης Ιωάννης. — 48. Σουρής Δ. — 49. Σουρέλης Βασίλειος. — 50. Σουρέλης Παναγιώτης. — 51. Σουρέλης Σωτήριος. - 52. Ταμπάκης Ανδρέας. — 53. Τζαβέλλα Ισμήνη. — 54. Τσιτσόπουλοί Αδελφοί. — 55. Τόλης Χαρίλαος. — 56. Τσουβαλίδης Ματθαίος. — 57. Υφαντής Αθανάσιος.
Κάτι γιά τό οποίο δικαιούται νά υπερηφανεύεται ιδιαίτερα ή Ήπειρος, είναι ή αρετή της εύποιΐας. Ζυμωμένη μέ τη φύση τοϋ Ηπειρώτη, κληρονομούμενη κάθε φορά στους απογόνους, δημιούργησε σάν πράξη ξεχωριστό κεφάλαιο στό πλαίσιο της νεοελληνικής Ιστορίας. Μεγάλοι καί μικροί, ανώνυμοι καί επώνυμοι Ηπειρώτες, υπακούοντας σέ κάποια μυστική ώθηση, αφιέρωσαν τόν εαυτό τους στην υπηρεσία της εθνότητας καί τοϋ κοινωνικού συνόλου. Σέ μιά προσπάθεια όπως αυτή της ΕΗΜ, πού επεδίωκε εθνικές, πολιτιστικές καί κοινωνικές ανατάσεις, ήταν αδύνατο νά μή συμπαρασταθεί ή ψυχή τοϋ Ηπειρώτη. "Ετσι, ανάμεσα στίς μικρές ή μεγάλες προσφορές, πού επισημαίνονται ώς εκδηλώσεις ενταγμένες στην ατμόσφαιρα τοϋ Ήπειρωτισμοϋ, ξεχωρίζουν καί χειρονομίες πού φέρνουν έκδηλα τά χαρακτηριστικά της Ηπειρωτικής εύποιίας. Τό Διοικητικό Συμβούλιο, αναφερόμενο στίς περιπτώσεις αυτές, διαπίστωνε τή συνέχιση τής μεγάλης αυτής παράδοσης καί υπογράμμιζε τά ποιοτικά στοιχεία της. "Ετσι, όταν ανακήρυσσε Μεγάλο ευεργέτη τόν αείμνηστο Κωνσταντίνο Κα-τσάρη γιά τήν προσφορά 300.000 δρχ., σημείωνε (Πρακτικό 112/1962): «Θεωρεί τήν προσφοράν ταυτην ώς έμ-ττρακτον έκδήλωσιν των πηγαίων αισθημάτων εύποιΐας τοΰ άξιοτίμου κ. Κωνσταντίνου Κατσαρή καί τοϋ εντόνου διαφέροντος του διά τήν ττνευματικήν καί ττολιτιστικήν ά-νοδον τής ιδιαιτέρας μας πατρίδος Ηπείρου καί ώς συγκεκριμένην έκφρασιν των προγονικών αρετών του, αϊτινες δύνανται νά προσδιορίσουν τήν πορείαν τής προσωπικότητας του είς τά πεδία των μεγάλων εξ Ηπείρου όρμηθέντων ευεργετών τοϋ "Εθνους [....] Συγ-χαίρει τούτον, διότι εν τω προσώπω του εκφράζεται πλήρως καί σήμερον ή διά μέσου των αιώνων εύεργετικώς ακτινοβολούσα προσωπικότης τού Ήπειρώτου Έλληνος Άνθρωπου...» Τό πιό συγκινητικό στην περίπτωση αυτή είναι πώς κι άλλοι "Ελληνες, πού πίστεψαν στους σκοπούς τής «'Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών», θαύμασαν τά επιτεύγματα της καί συγκινήθηκαν από τόν ίεραποστολισμό της, έσπευσαν νά μιμηθούν τους Ηπειρώτες καί νά ενισχύσουν τό έργο της. Ή ΕΗΜ κάθε φορά εξέφραζε τίς ευχαριστίες προς όλους, όσοι τήν ενίσχυσαν ηθικά καί υλικά στην ανοδική πορεία της. Οι υλικοί ενισχυτές τής ΕΗΜ, πού δικαιούνται, σύμφωνα μέ τό Καταστατικό, τόν τίτλο τοϋ Δωρητή καί Ευεργέτη είναι οι έξης ώς τό 1971: 1. Αγαθοεργά Καταστήματα Πόλεως Ιωαννίνων. — 2. Δήμος Ίωαννιτών. — 3. Δήμος Μετσόβου. — 4. Εταιρεία «Δομική». - 5. "Εταιρεία Κεραμεικής «LANGENTHAL». - 6. Εταιρεία «Κ. ΝΑΣΗΣ». — 7. Εταιρεία Σιγαρέττων «ΠΑ-ΠΑΣΤΡΑΤΟΣ». — 8. Εταιρεία Τσιμέντων «ΤΙΤΑΝ». — 9. Εταιρεία Τσιμέντων «ΗΡΑΚΛΗΣ». - 10. Τράπεζα τής Ελλάδος, Υποκατάστημα Ιωαννίνων. — 11. Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία Αθηνών. — 12. Εταιρεία Άγγελίδης-Πράσσος. — 13. Αγγελίδης Αθανάσιος. — 14. Άρα-βαντινοϋ Καλλιόπη. — 15. Αράπη Φρόσω. — 16. Βαζούκης Απόστολος. — 17. Βέλλιος Παναγιώτης. — 18. Γκού-βελος Απόστολος. — 19. Δάνου Ειρήνη. — 20. Δάνος Γεώργιος. — 21. Δάνος Δημήτριος. - 22. Δευτεραιου Μερόπη. — 23. Δευτεραιου "Ελλη. — 24. Δήμου Ιωάννης. — 25. Δρόσος Γεώργιος. — 26. Εύαγγελίδου Αθηνά. — 27. Καζαντζή Αλεξάνδρα. — 28. Καζαντζή Αήδα. — 29. Καλογεράκης Εμμανουήλ. - 30. Καμπέρης Ιωάννης. — 31. Κανελλόπουλος Αλέξανδρος. — 31α. Καξίρας-Καλογιάννης. — 32. Κατσαρής Κων/νος. — 33. Μαντζίκας Ελευθέριος. — 34. Μάντζιος Κων/νος. — 35. Μαρτίνης Γεώργιος. — 36. Μηλιώνη Όλγα. — 37. Μπόγκας Ευάγγελος. — 38. Παγώ-νης Θεόφραστος. — 39. Παντελεήμων, Μητροπολίτης Αργυροκάστρου. — 40. Παπαβρανούσης Ευστάθιος. — 41. Παπανικολάου Αδελφοί. — 42. Παπα-χαρίση-Πάλλη Αθηνά. — 43. Πολυ-ζώης Ηλίας. — 44. Ρόζος Βασίλειος. — 45. Σαλαμάγκα Ηλέκτρα. — 46. Σιάρ-κας Παναγιώτης. — 47. Σϊόντης Ιωάννης. — 48. Σουρής Δ. — 49. Σουρέλης Βασίλειος. — 50. Σουρέλης Παναγιώτης. — 51. Σουρέλης Σωτήριος. - 52. Ταμπάκης Ανδρέας. — 53. Τζαβέλλα Ισμήνη. — 54. Τσιτσόπουλοί Αδελφοί. — 55. Τόλης Χαρίλαος. — 56. Τσουβαλίδης Ματθαίος. — 57. Υφαντής Αθανάσιος.
Γενέθλια Γη****ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ: ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ
Γενέθλια Γη****ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ: ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ: Η επιρροή των ευεργετών της Ηπείρου. Η ευποιία αποτελεί έμπρακτη εκδήλωση συμπαράστασης πρός τον πάσχοντα συνάνθρωπο.Αίτιο της μπορε...
ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ
Η επιρροή των ευεργετών της Ηπείρου.
Η ευποιία αποτελεί έμπρακτη εκδήλωση συμπαράστασης πρός τον πάσχοντα συνάνθρωπο.Αίτιο της μπορεί να είναι ένα απλό συναίσθημα συμπάθειας και οίκτου που γεννιέται αυθόρμητα στη ψυχή του ανθρώπου όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με τη δυστηχία.Στον άνθρωπο αυτόν γεννιέται το συναίσθημα της φιλαλληλίας καθώς επίσης και το συναίσθημα της ανιδιοτελής αγάπης προς τους άλλους.Αυτή η αγάπη ξεκινά απο τα φιλικά και συγγενικά προσώπα και στη συνέχεια εκτείνεται στο κοινωνικό περιβάλλον έχοντας ως σκοπό να γίνει αφετηρία όλων των κοινώνικων αρετών.
Απο τα παλιά χρόνια μπορούμε να δούμε μορφές θεσμοθετημένης και πολύτιμης υπηρεσίας προς την κοινωνία. Αυτή την πολύτιμη υπηρεσία την πρόσφεραν και οι Ηπειρώτες ευεργέτες.Όσο ξερό και άγωνο είναι το έδαφος της Ηπείρου τόσο πλούσιο φύτρωσε και ευτυχώς εξακολουθεί να φυτρώνει το δέντρο της ευεργεσίας. Το δέντρο που πρόσφερε άφθονους τους καρπούς του ιδιαίτερα στα χρόνια της πικρής σκλαβιάς. Ετσι, δημιουργήθηκε η απαίτηση της προσφοράς που εκδηλώθηκε σε όλους τους τομείς και ιδιαίτερα στον ευαίσθητο χώρο της παιδείας.Η παιδεία και η ευποιία, ήταν ακόμα πιο παλιά τα δυο ιδανικά της Ηπείρου.Ήταν παραδόσεις λαμπρές που σφυρηλατήθηκαν και διαιωνίστηκαν.Οι ευεργέτες άνοιξαν τους κρουνούς του χρήματος και έτσι βοήθησαν τους δασκάλους του Γένους,οι οποίοι άνοιξαν τους κρουνούς του πνεύματος.
Τα έργα των ευεργετών κατά την Τουρκοκρατία είχαν ξεχωριστή σημασία.Αποφασιστική ήταν η συμβολή τους στην επιβίωση του Γένους,στην πνευματική αναγέννηση και στην πολιτική του αποκατάσταση.Καθως διεξέρχεται κανείς τους επιμέρους βίους των Ηπειρωτών ευεργετών της τουρκοκρατίας,που απο την αρχή και ως την κατάληξή της εφώτισαν σαν αστέρια λαμπερά το ζοφειρό ουρανό της πατρίδας και θέρμαναν τις καρδιές των υπόδουλων παιδιών της,ξεχωρίζει τα παρακάτω κοινά σε όλους αυτους γνωρίσματα.΄Ητανε οι προάγγελοι της νεοελληνικής μας αναγέννησης.
Δημιουργικοί Ηπειρώτες ξενιτεύτηκαν στα δίσεκτα χρόνια της σκλαβιάς.Παιδιά φτωχά οι περισσότεροι,μα προικισμένα,παρέμειναν στο σύνολό τους άγαμοι,έζησαν αφανής,βιώνοντας έντονα και συνεχώς τον έρωτα προς την γενέθλια γή τους και τον αμέρωτο καημό να την δούν μια μέρα ελεύθερη.Πέθαναν εκεί,αφου απόθεσαν με προέρεση αγνή στα πόδια της κοινής μητέρας τους,ιδρώτα μιας ζωής.Πέρα απο την κάλυψη των βασικών βιωτικών αναγκών των συμπατριωτών τους,με την ενίσχυση ενδεών,ανέγερση και καλλωπισμό ναών,σύσταση φιλανθρωπικών και κοινωνικών ιδρυμάτων,έριξαν το βάρος στη διάδοση μεταξύ των Ελλήνων των φώτων της παιδείας,γενόμενοι οι κατ'εξοχή τροφοί του εθνικού διαφωτισμού,ποΨυλλοί δε και οι αληθινοί μαικύνες του.
Αυτοί οι απόδημοι Ηπειρώτες διατήρησαν εμπορικές σχέσεις και εποικινωνία με ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο,ιδρύοντας παντού εμπορικά πρακτορεία,εμπορικούς και τραπεζικούς οίκους και στη συνέχεια νοσοκομεία και σχολεία.Οι οικονομικές και πνευματικές σχέσεις ήταν πιο στενές με την Ήπειρο και ιδιαίτερα με τα Γιάννενα,που έμοιαζαν περισσότερο με Ευρωπαική παρα με τουρκοκρατούμενη πόλη.Μεγάλες δωρεές συγκράτησαν επι ολόκληρα χρόνια ευγενικά φιλανθρωπικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα.Απο τους απόδημους Ηπειρώτες προήλθαν οι πιο μεγάλοι εθνικοί ευεργέτες. Με τα χρηματά τους σχηματίστηκαν απο τα χρόνια της τουρκοκρατίας,τα κληροδοτήματα,τα γνωστά λάσσα,που απέβλεπαν την προαγωγή της παιδείας,της υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας.
Με χρήματα των μεγάλων Ηπειρωτών ευεργετών δημιουργήθηκαν το Ζάπειο Μέγαρο Και η γυρω περιοχή του,το Αρσάκειο Παρθεναγωγείο Ψυχικού, το Τοσίτειο Αθηνών, η Ακαδημία, το Πανεπιστήμιο, το Πολυτεχνείο, το Αστεροσκοπείο, η Εθνική Βιβλιοθήκη, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Βαρβάκειο Λύκειο, η Γεωργική Σχολή και ο Βοτανικός Κήπος,το Στάδιο, η Σχολή Ευελπίδων,οι Φυλακές και το θωρηκτό Αβέρωφ, η Ριζάριος Σχολή και τόσα άλλα κοινοφελή ιδρύματα, που σήμερα κοσμούν τη πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους.
Στα Ιωάννινα ιδρύθηκαν επίσης πάρα πολλά έργα :η Επιφάνειος Σχολή, η πρώτη Σχολή των Ιωάννινων με διδάσκαλους τους Μακρή, Σουγδουρή και Ανθρακίτη, η Σχολή Γκιούμα που μετονομάστικε σε Μπαλαναίε Σχολή,η Καπλάνειος Σχολή, που ήταν συνέχεια της Μαρουτσέας Σχολής με πρώτο διδάσκαλο τον Αθανάσιο Ψαλίδα, η Ζωσιμαία Σχολή, που ιδρύθηκε το 1828 με χρήματα της Ζωσιμαίας αδελφότητας και το νοσοκομείο Χατζηκώστα.
Επίσης ιδρύθηκε το Μέκειο, τα Ζωγράφεια διδασκαλία, το Δημοτικο Νοσοκομείο η ΑΓΑΠΗ, το Τούλειο Ορφανοτροφείο και η Παπαζόγλειος Υφαντική Σχολή.
Το 1824 πεθαίνει ο Μάνθος,ο θεμελιωτης της περιουσίας.Το 1827 ο Γεώργιος κατεβαίνει στην Οδησσό απ'όπου πραγματοποίσε την σύσταση Σχολής των Ελληνικών μαθημάτων στο Μονοδένδρι,στεγάζωντας την στο πατρικό του σπίτι.Στη Σχολή αυτη που την συντηρεί με 2000 ρ. το χρόνο,διατρέφονται και ορφανοί μαθητές.
Το 1837 ο Γεώργιος Ριζάρης μεταβαίνει στην Αθήνα επιθυμόντας να δεί πραγματοποιημένο και το άλλο μεγάλο όνειρο της Αδελφότητας, τη σύσταση δηλαδή Εκκλησιαστικής Ακαδημίας στην ελεύθερη Ελλάδα. Τέλος πεθαίνει εκεί τον Ιούλιο του 1841.
Ώς την εποχή αυτή οι αδελφοί εκτός απο την κατάθεση του Θεοδόσιου στο ορφανοτροφείο Μόσχας, 60000 ρουβ., αναλαμβάνουν την συντήρηση της σχολής Μπαλάνου,αναπτύσουν και πρωτοφανή δραστηριότητα ενισχύοντας σχολεία και εκδίδοντας ελληνικά βιβλία των οποίων οι εκδόσεις μαζί με εκείνες της ελληνικής βιβλιοθήκης του Κοραή χρηματοδοτημένες απο τους ίδιους, θα φτάσουν συνολικά τις 60. Παράλληλα οι συγγενείς τους βοηθούν τους φτωχούς όπως και οι αδερφοί Ζωσιμάδες. Το 1815 καταθέτουνε στη Ρωσική τράπεζα άλλες 60000 ρ.
Το 1819 πεθαίνει ο Αναστάσιος και οι αδελφοί στρέφουν την προσοχή τους προς άλλους τομείς εθνικής ωφέλειας, ενώ το 1827 πεθαίνει και ο Ζώης. Ο Νικόλαος συνέχισε με το ίδιο πάθος τις δωρεές του. Αναλαμβάνει την προστασία της Μπαλανικής Σχολής, της κατόπιν Ζωσιμαίας, ανοικοδομεί τις κατεστραμμένες εκκλησίες της πόλης και ιδρύει ένα γηροκομείο.
Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής επανάστασης, αναγκάζεται να εγκατασταθεί οριστικά στη Μόσχα. Εκεί έρχεται σε επαφή με τους Ριζάρηδες, τους Ζωσιμάδες και άλλους Ηπειρώτες.Έτσι και αυτός αρχίζει να φλέγεται απο τον πόθο να κάνει κάτι για τη γενετειρα. Μετά τη λήξη του αγώνα αναλαμβάνει την αποπεράτωση της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου που είχε αρχίσει ο Ζωσιμάς και χτίζει και αλλες εκκλησίες. Το 1840 είχε διαθέσει 2500ρ. υπέρ του σχολείου των Δερβιζιάνων και τέλος είχε βοηθήσει οικονομικά με ευεργεσίες το Μεσολλόγγι.
Αυτοί ήταν απο τους πιο σπουδαίους Ηπειρώτες ευεργέτες όμως φυσικά υπήρχαν και πολλοί άλλοι που με τις θυσίες τους πρόσφεραν στην πατρίδα σημαντικότατα έργα.
Απο τα παραπάνω συμπεραίνουμε ποσο σημαντικοί και ξεχωριστοί ήταν αυτοί οι άνθρωποι απο την Ήπειρο. Γεννημένοι εκεί, μοναχικοί, πήραν την μεγάλη απόφαση της μετανάστευσης για να αποκτήσουν πλούτο, ωστε να μπορέσουν κάποια μέρα να προσφέρουν και να προστεθούν και αυτοί σαν το επόμενο λιθαράκι της ιστορίας αυτού του τόπου. Τόσο μεγάλη είναι η προσφορά της θυσίας τους. Μιας θυσίας, που καθόριζε, τη ζωή τους και την εξέληξη της επαγγελματικής τους πορείας.
Έτσι λοιπόν θα πρέπει το σύνολο της κοινωνίας αυτης της χώρας να τους τιμά και να τους ευγνωμονεί. Γι'αυτό και εμείς ως μαθητές συλλέξαμε αυτές τις πληροφορίες για να κρατήσουμε στη μνήμη μας για πάντα τις θαυμαστές κυριολεκτικά και επιτυχημένες προσπαθειές τους.
β
Η ευποιία αποτελεί έμπρακτη εκδήλωση συμπαράστασης πρός τον πάσχοντα συνάνθρωπο.Αίτιο της μπορεί να είναι ένα απλό συναίσθημα συμπάθειας και οίκτου που γεννιέται αυθόρμητα στη ψυχή του ανθρώπου όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με τη δυστηχία.Στον άνθρωπο αυτόν γεννιέται το συναίσθημα της φιλαλληλίας καθώς επίσης και το συναίσθημα της ανιδιοτελής αγάπης προς τους άλλους.Αυτή η αγάπη ξεκινά απο τα φιλικά και συγγενικά προσώπα και στη συνέχεια εκτείνεται στο κοινωνικό περιβάλλον έχοντας ως σκοπό να γίνει αφετηρία όλων των κοινώνικων αρετών.
Απο τα παλιά χρόνια μπορούμε να δούμε μορφές θεσμοθετημένης και πολύτιμης υπηρεσίας προς την κοινωνία. Αυτή την πολύτιμη υπηρεσία την πρόσφεραν και οι Ηπειρώτες ευεργέτες.Όσο ξερό και άγωνο είναι το έδαφος της Ηπείρου τόσο πλούσιο φύτρωσε και ευτυχώς εξακολουθεί να φυτρώνει το δέντρο της ευεργεσίας. Το δέντρο που πρόσφερε άφθονους τους καρπούς του ιδιαίτερα στα χρόνια της πικρής σκλαβιάς. Ετσι, δημιουργήθηκε η απαίτηση της προσφοράς που εκδηλώθηκε σε όλους τους τομείς και ιδιαίτερα στον ευαίσθητο χώρο της παιδείας.Η παιδεία και η ευποιία, ήταν ακόμα πιο παλιά τα δυο ιδανικά της Ηπείρου.Ήταν παραδόσεις λαμπρές που σφυρηλατήθηκαν και διαιωνίστηκαν.Οι ευεργέτες άνοιξαν τους κρουνούς του χρήματος και έτσι βοήθησαν τους δασκάλους του Γένους,οι οποίοι άνοιξαν τους κρουνούς του πνεύματος.
Τα έργα των ευεργετών κατά την Τουρκοκρατία είχαν ξεχωριστή σημασία.Αποφασιστική ήταν η συμβολή τους στην επιβίωση του Γένους,στην πνευματική αναγέννηση και στην πολιτική του αποκατάσταση.Καθως διεξέρχεται κανείς τους επιμέρους βίους των Ηπειρωτών ευεργετών της τουρκοκρατίας,που απο την αρχή και ως την κατάληξή της εφώτισαν σαν αστέρια λαμπερά το ζοφειρό ουρανό της πατρίδας και θέρμαναν τις καρδιές των υπόδουλων παιδιών της,ξεχωρίζει τα παρακάτω κοινά σε όλους αυτους γνωρίσματα.΄Ητανε οι προάγγελοι της νεοελληνικής μας αναγέννησης.
Δημιουργικοί Ηπειρώτες ξενιτεύτηκαν στα δίσεκτα χρόνια της σκλαβιάς.Παιδιά φτωχά οι περισσότεροι,μα προικισμένα,παρέμειναν στο σύνολό τους άγαμοι,έζησαν αφανής,βιώνοντας έντονα και συνεχώς τον έρωτα προς την γενέθλια γή τους και τον αμέρωτο καημό να την δούν μια μέρα ελεύθερη.Πέθαναν εκεί,αφου απόθεσαν με προέρεση αγνή στα πόδια της κοινής μητέρας τους,ιδρώτα μιας ζωής.Πέρα απο την κάλυψη των βασικών βιωτικών αναγκών των συμπατριωτών τους,με την ενίσχυση ενδεών,ανέγερση και καλλωπισμό ναών,σύσταση φιλανθρωπικών και κοινωνικών ιδρυμάτων,έριξαν το βάρος στη διάδοση μεταξύ των Ελλήνων των φώτων της παιδείας,γενόμενοι οι κατ'εξοχή τροφοί του εθνικού διαφωτισμού,ποΨυλλοί δε και οι αληθινοί μαικύνες του.Αυτοί οι απόδημοι Ηπειρώτες διατήρησαν εμπορικές σχέσεις και εποικινωνία με ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο,ιδρύοντας παντού εμπορικά πρακτορεία,εμπορικούς και τραπεζικούς οίκους και στη συνέχεια νοσοκομεία και σχολεία.Οι οικονομικές και πνευματικές σχέσεις ήταν πιο στενές με την Ήπειρο και ιδιαίτερα με τα Γιάννενα,που έμοιαζαν περισσότερο με Ευρωπαική παρα με τουρκοκρατούμενη πόλη.Μεγάλες δωρεές συγκράτησαν επι ολόκληρα χρόνια ευγενικά φιλανθρωπικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα.Απο τους απόδημους Ηπειρώτες προήλθαν οι πιο μεγάλοι εθνικοί ευεργέτες. Με τα χρηματά τους σχηματίστηκαν απο τα χρόνια της τουρκοκρατίας,τα κληροδοτήματα,τα γνωστά λάσσα,που απέβλεπαν την προαγωγή της παιδείας,της υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας.
2.'Εργα των Ηπειρωτών ευεργετών
Οι ευεργέτες της Ηπείρου,αυτές οι πολύ σημαντικές μορφές, δημιούργησαν όπως αναφέραμε και πριν με τη συνεισφοπά τους στην πατρίδα, πολλά και σημαντικά έργα.Επειδή τα έργα αυτά είναι πάρα πολλά,εμείς θα αναφέρουμε και θα δείξουμε μερ΄κά απο αυτά.Με χρήματα των μεγάλων Ηπειρωτών ευεργετών δημιουργήθηκαν το Ζάπειο Μέγαρο Και η γυρω περιοχή του,το Αρσάκειο Παρθεναγωγείο Ψυχικού, το Τοσίτειο Αθηνών, η Ακαδημία, το Πανεπιστήμιο, το Πολυτεχνείο, το Αστεροσκοπείο, η Εθνική Βιβλιοθήκη, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Βαρβάκειο Λύκειο, η Γεωργική Σχολή και ο Βοτανικός Κήπος,το Στάδιο, η Σχολή Ευελπίδων,οι Φυλακές και το θωρηκτό Αβέρωφ, η Ριζάριος Σχολή και τόσα άλλα κοινοφελή ιδρύματα, που σήμερα κοσμούν τη πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους.
Στα Ιωάννινα ιδρύθηκαν επίσης πάρα πολλά έργα :η Επιφάνειος Σχολή, η πρώτη Σχολή των Ιωάννινων με διδάσκαλους τους Μακρή, Σουγδουρή και Ανθρακίτη, η Σχολή Γκιούμα που μετονομάστικε σε Μπαλαναίε Σχολή,η Καπλάνειος Σχολή, που ήταν συνέχεια της Μαρουτσέας Σχολής με πρώτο διδάσκαλο τον Αθανάσιο Ψαλίδα, η Ζωσιμαία Σχολή, που ιδρύθηκε το 1828 με χρήματα της Ζωσιμαίας αδελφότητας και το νοσοκομείο Χατζηκώστα.
Επίσης ιδρύθηκε το Μέκειο, τα Ζωγράφεια διδασκαλία, το Δημοτικο Νοσοκομείο η ΑΓΑΠΗ, το Τούλειο Ορφανοτροφείο και η Παπαζόγλειος Υφαντική Σχολή.
3. Αναφορά στους σπουδαιότερους ευεργέτες
Ευεργέτες υπήρχαν πολλοί και σημαντικοί.Εμείς θα αναφερθούμε στους σπουδαιότερους,χωρίς να υποτιμούμε την προσφορά των υπολοίπων:
α.Μάνθος και Γεώργιος Ριζάρης
Γεννημένοι στο Μονοδένδρι Ζαγορίου,ορφάνεψαν σε μικρή ηλικία και ανατράφηκαν απο την μάνα τους.Λίγο αργότερα ο Μάνθος πήγε στη Μόσχα καλεσμένος απο το θείο του Πανταζή,στον οποίο δούλεψε ένα διάστημα.Αργότερα επιδώθηκε σε δικές του επιχειρήσεις και γρήγορα σχημάτισε περιουσία.Το 1806 καλεί κοντά του απο το χωριό τον αδελφό του Γεώργιο.Μαζί αύξησαν ακόμα περισσότερο την περιουσία τους.Το 1817 ο Μάνθος γίνεται μέλος της Φιλικής Εταιρείας και 3 χρόνια αργότερα παραδίδει στον Αλέξ. Υψηλάντη 30000 ρούβια.Κατα την διάρκεια του ιερού αγώνα πρόσφερε επίσης αλλες 8000 ρούβια.Μεγάλα ακόμα ποσά διέθεσαν για την λύτρωση υπόδουλων και δύστυχων οικογενειών.Το 1824 πεθαίνει ο Μάνθος,ο θεμελιωτης της περιουσίας.Το 1827 ο Γεώργιος κατεβαίνει στην Οδησσό απ'όπου πραγματοποίσε την σύσταση Σχολής των Ελληνικών μαθημάτων στο Μονοδένδρι,στεγάζωντας την στο πατρικό του σπίτι.Στη Σχολή αυτη που την συντηρεί με 2000 ρ. το χρόνο,διατρέφονται και ορφανοί μαθητές.
Το 1837 ο Γεώργιος Ριζάρης μεταβαίνει στην Αθήνα επιθυμόντας να δεί πραγματοποιημένο και το άλλο μεγάλο όνειρο της Αδελφότητας, τη σύσταση δηλαδή Εκκλησιαστικής Ακαδημίας στην ελεύθερη Ελλάδα. Τέλος πεθαίνει εκεί τον Ιούλιο του 1841.
β.Ζωσιμάδες
Οι μεγάλοι Εθνικοί ευεργέτες αδελφοί ζωσιμάδες Αναστάσιος, Νικόλαος, Θεοδόσιος, Ζώης και Μιχαήλ γεννήθηκαν στα Ιωάννινα ανάμεσα στα 1754 και 1762. Πολύ νωρίς αφού μαθήτευσαν στη Μπαλαναία Σχολή, ταξίδεψαν και επιδώθηκαν δραστήρια στο επάγγελμα του πατέρα τους ο οποίος ήταν πραματευτής. Στη Ρωσία συγκέντρωναν εμπορεύματα απο την Κίνα και την Ανατολή και τα εξήγαγαν στο λιβόρνο, ανταλλάσωντας τα με προιόντα της Δύσης, κυρίως με μεταξωτά υφάσματα. Έτσι σιγά σιγά κατόρθωσαν να δημιουργήσουν μεγάλη περιουσία. Το 1791 ο Νικόλαος πεθαίνει στη Μόσχα οπου πήγε να επισκεφθεί τα αδέρφια του ο Θεοδόσιος. Το 1809 πεθαίνει και ο Μιχαήλ.Ώς την εποχή αυτή οι αδελφοί εκτός απο την κατάθεση του Θεοδόσιου στο ορφανοτροφείο Μόσχας, 60000 ρουβ., αναλαμβάνουν την συντήρηση της σχολής Μπαλάνου,αναπτύσουν και πρωτοφανή δραστηριότητα ενισχύοντας σχολεία και εκδίδοντας ελληνικά βιβλία των οποίων οι εκδόσεις μαζί με εκείνες της ελληνικής βιβλιοθήκης του Κοραή χρηματοδοτημένες απο τους ίδιους, θα φτάσουν συνολικά τις 60. Παράλληλα οι συγγενείς τους βοηθούν τους φτωχούς όπως και οι αδερφοί Ζωσιμάδες. Το 1815 καταθέτουνε στη Ρωσική τράπεζα άλλες 60000 ρ.
Το 1819 πεθαίνει ο Αναστάσιος και οι αδελφοί στρέφουν την προσοχή τους προς άλλους τομείς εθνικής ωφέλειας, ενώ το 1827 πεθαίνει και ο Ζώης. Ο Νικόλαος συνέχισε με το ίδιο πάθος τις δωρεές του. Αναλαμβάνει την προστασία της Μπαλανικής Σχολής, της κατόπιν Ζωσιμαίας, ανοικοδομεί τις κατεστραμμένες εκκλησίες της πόλης και ιδρύει ένα γηροκομείο.
γ.Γεώργιος Χατζηκώστας
Γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1753. Μαζί με τον αδελφό του επιδόθηκαν δραστήρια στις ανταλλαγές πολύτιμων ειδών χάρη στη ματαξύ τους συνεργασία. Το 1815 πεθαίνει ο Αναστάσιος, ο αδελφός του, και τον επόμενο αμέσως χρόνο εκδίδεται δαπάνη με το όνομα και των δυο αδελφών για την έκδοση βιβλίων.Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής επανάστασης, αναγκάζεται να εγκατασταθεί οριστικά στη Μόσχα. Εκεί έρχεται σε επαφή με τους Ριζάρηδες, τους Ζωσιμάδες και άλλους Ηπειρώτες.Έτσι και αυτός αρχίζει να φλέγεται απο τον πόθο να κάνει κάτι για τη γενετειρα. Μετά τη λήξη του αγώνα αναλαμβάνει την αποπεράτωση της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου που είχε αρχίσει ο Ζωσιμάς και χτίζει και αλλες εκκλησίες. Το 1840 είχε διαθέσει 2500ρ. υπέρ του σχολείου των Δερβιζιάνων και τέλος είχε βοηθήσει οικονομικά με ευεργεσίες το Μεσολλόγγι.
δ.Γεώργιος Αβέρωφ
Εθνικός ευέργετης, που γεννήθηκε στο Μέτσοβο της Ηπείρου. Το 1840 Εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου με τον αδελφό του εργαζόταν ως έμποροι. Νωρίς δημιούργησε δικές του επιχειρήσεις που του απέφεραν τεράστια κέρδη και περιουσία. Ανέπτυξε πλουσιότατο εθνικό και κοινωνικό έργο. Συγκεκριμένα στην Αλεξάνδρεια έχτισε νοσοκομείο για τους ομογενείς και ίδρυσε γυμνάσιο, παρθεναγωγείο, ενώ παράλληλα ενίσχησε την Ελληνική κοινότητα. Διέθεσε πάνω από 100000 χρυσές λίρες για το Μέτσοβο. Με δωρεές του έγινε η αποπεράτωση του Πολυτεχνείου, η αναμαρμάρωση του Παναθηναικού Σταδίου, η ανέγερση της Σχολής Ευελπίδων, των Φυλακών Αβέρωφ, οι ανδριάνες Ρήγα Φεραίου και Γρηγορίου Ε'. Πρός τιμήν του στήθηκε καλλιμάρμαρος ανδριάνδας στο Παναθηναικό Στάδιο.
η.Ευάγγελος Ζάππας(1800-1865)
Γεννήθηκε στο Λάμποβο και αγωνίστηκε με τους Σουλιώτες στην επανάσταση. Έφυγε στη Ρουμανία όπου εργάστηκε σκληρά σε μεγάλο γαιοκτήμονα και πλούσιο παράγοντα. Προσέφερε αφειδώς μεγάλα ποσά για φιλανθρωπικούς και εθνικούς σκοπούς, ιδιαίτερα για τη χρηματοδότηση των Α' Ολυμπιακών Αγώνων, την ανέγερση του Ζαππείου κ.α.
θ.Κωνσταντίνος Ζάππας(1813-1815)
Εθνικός ευεργέτης, εξάδελφος του Ευαγγ. Ζάππα με πρόσκληση του οποίου πήγε στην Ρουμανία. Αναδείχθηκε σε άξιο συνεργάτη του, ενώ επιδόθηκαν και οι δύο σε ευεργεσίες με οικοδόμηση εκκλησιών, σχολείων, βιβλιοθηκών, φιλανθρωπικών ιδρυμάτων κ.τ.λ.Αυτοί ήταν απο τους πιο σπουδαίους Ηπειρώτες ευεργέτες όμως φυσικά υπήρχαν και πολλοί άλλοι που με τις θυσίες τους πρόσφεραν στην πατρίδα σημαντικότατα έργα.
4.ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ευεργέτης ήταν το επίθετο με το οποίο αποκαλούσαν οι άνθρωποι τους θεούς, οι οποίοι τους βοηθούσαν. Ως ευεργέτες λατρεύονταν, ο Διόνυσος ο Απόλλωνας και ο Σαράπης. Το επίθετο ευεργέτης ήταν κατα τους αρχαίους χρόνους και τιμητικός τίτλος. Οι διάφορες Ελληνικές πόλεις ονόμαζαν τιμητικά ευεργέτη κάποιον ξένο πολίτη και ιδικότερα ηγεμόνες, ή ολόκληρες κοινότητες για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους.Απο τα παραπάνω συμπεραίνουμε ποσο σημαντικοί και ξεχωριστοί ήταν αυτοί οι άνθρωποι απο την Ήπειρο. Γεννημένοι εκεί, μοναχικοί, πήραν την μεγάλη απόφαση της μετανάστευσης για να αποκτήσουν πλούτο, ωστε να μπορέσουν κάποια μέρα να προσφέρουν και να προστεθούν και αυτοί σαν το επόμενο λιθαράκι της ιστορίας αυτού του τόπου. Τόσο μεγάλη είναι η προσφορά της θυσίας τους. Μιας θυσίας, που καθόριζε, τη ζωή τους και την εξέληξη της επαγγελματικής τους πορείας.
Έτσι λοιπόν θα πρέπει το σύνολο της κοινωνίας αυτης της χώρας να τους τιμά και να τους ευγνωμονεί. Γι'αυτό και εμείς ως μαθητές συλλέξαμε αυτές τις πληροφορίες για να κρατήσουμε στη μνήμη μας για πάντα τις θαυμαστές κυριολεκτικά και επιτυχημένες προσπαθειές τους.
β
Γενέθλια Γη****ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ: Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΣΗΜΟΥΡΓΩΝ
Γενέθλια Γη****ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ: Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΣΗΜΟΥΡΓΩΝ: Η πόλη των ασημουργών, η πόλη των μύθων και των θρύλων, η πόλη των γραμμάτων και των τεχνών. Μια σειρά από επωνυμίες που ορίζουν τους ...
Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΣΗΜΟΥΡΓΩΝ
Η πόλη των ασημουργών, η πόλη των μύθων και των θρύλων, η πόλη των γραμμάτων και των τεχνών. Μια σειρά από επωνυμίες που ορίζουν τους άξονες διαπραγμάτευσης του τοπικού. Μια διαδοχή οπτικών και αναπαραστάσεων του παρελθόντος ενταγμένη στον παροντικό χρόνο της πόλης. Το ασημικό υποδέχεται και αποχαιρετά τον επισκέπτη ως σήμα κατατεθέν στις δυο εισόδους της πόλης.
Είσοδος σε ένα παρόν φορτισμένο ιδεολογικά με τα σύμβολα του παρελθόντος το οποίο αξιοποιείται και μετουσιώνεται δημιουργικά στην προοπτική της τοπικής ανάπτυξης. Ένα παρελθόν το οποίο μετέχει δυναμικά στην διαπραγμάτευση και την συγκρότηση της εμπειρίας της τεχνικής στο σήμερα. Η τέχνη της αργυροχοΐας αναμφίβολα εξακολουθεί να δίνει το στίγμα της στην πόλη των Ιωαννίνων.
Πρόκειται για μια τέχνη η οποία στην πορεία γνώρισε πολλές διακυμάνσεις παρ’ όλα αυτά κατόρθωσε να παραμείνει ζωντανή έως τις μέρες μας αναπαράγοντας τους τύπους εκείνους που εντάσσουν το περιεχόμενο της στην σφαίρα της δημιουργικής μεταβίβασης και όχι της στερεότυπης αναπαραγωγής. Μέσα από τον λόγο των τεχνιτών απορρέει η βεβαιότητα ότι αισθάνονται συνεχιστές της τοπικής παραδοσιακής τέχνης.
Δείγματα εκκλησιαστικής τέχνης στο εκθετήριο του Κέντρου Παραδοσιακής Βιοτεχνίας Ιωαννίνων
Επενδύοντας στην κληροδοτημένη γνώση του παρελθόντος οι σημερινοί τεχνίτες επιχειρούν και εφαρμόζουν την ανανέωση. Μια ανανέωση ο χαρακτήρας της οποίας συμβαδίζει με τις αισθητικές τάσεις της εποχής ανταποκρινόμενος στις ανάγκες του αγοραστικού κοινού. Παράλληλα όμως διαφυλάσσει την έννοια της παράδοσης.
Η τέχνη της αργυροχοΐας είναι παρούσα και ενεργή. Κατόρθωσε να συμβαδίσει με την εξέλιξη των δεδομένων του καιρού και του τόπου, να προσαρμοστεί χωρίς να απολέσει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της και να εκφράσει την δική της δυναμική και την δική της οπτική. Η ίδια αυτή δυναμική που την ανέδειξε, την βοήθησε να διατηρήσει την ζωντάνια της χωρίς να εγκλωβιστεί στα προκατασκευασμένα εκφραστικά και αισθητικά σχήματα του παρελθόντος.
Οι φορείς της αποτελώντας τους κατόχους μιας εξελισσόμενης παράδοσης ,ξεπέρασαν τα όρια της στείρας επανάληψης των παλαιών προτύπων και έδρασαν και οι ίδιοι δημιουργικά, εμπλουτίζοντας την τέχνη και την τεχνική τους με νέες φόρμες και σχήματα. Οι τεχνίτες αυτοί εξακολουθούν να συγκροτούν μια ιδιαίτερη κοινότητα στο εσωτερικό της οποίας επιβιώνει ο αξιακός χαρακτήρας της τέχνης.
Η εποχή των μεγάλων εργαστηρίων έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Μάστορες όμως υπάρχουν ακόμη. Δουλεύουν το ασήμι και σκαλίζουν επάνω σε δίσκους και επάργυρα αναμνηστικά τις μνήμες και τα σύμβολα του παρελθόντος και του παρόντος του τόπου. Η πόλη των ασημουργών εξακολουθεί να αναπαράγει τον αισθητικό κώδικα του παρελθόντος στα πλαίσια μιας δυναμικής η οποία θα υπάρχει όσο θα υπάρχουν και τα εργαστήρια τους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)